De weg van harmonieuze levensenergie
合気道
Aikido is een moderne Japanse krijgskunstdiscipline die in het begin van de 20ste eeuw ontwikkeld werd door Morihei Ueshiba (1883-1969).
Het woord Aikido is samen gesteld uit drie Japanse Kanji karakters :
Ai= Harmonie of samenkomen
Ki= Energie of levenskracht
Do= De weg of pad
De betekenis van Aikido verwijst zowel naar het filosofische gedachtegoed die de grondlegger Ueshiba had, als naar de uitvoering van Aikido technieken.
O’Sensei zoals de grondlegger van Aikido genoemd wordt door de beoefenaars, verbond religieuze opvattingen met de vechttechnieken die hij eerder had geleerd toen hij zich verdiepte in Daitō-ryū Aiki-jūjutsu en kenjutsu, de krijgskunsten van de Samoerai.
Geschiedenis
De krijgskunst of budo die tegenwoordig bekendstaat als Aikido heeft een rijke geschiedenis met zijn wortels in de krijgskunst van de samoerai. Deze krijgskunst wordt Aiki-jūjutsu genoemd.
In de ontwikkeling van Aiki-jūjutsu ontstonden verschillende systemen of stylen. Binnenlandse oorlogen en rivaliteit tussen de verschillende clans leiden tot het oprichten van de verschillende krijgskunst scholen, de zogeheten Ryu’s.
De school die veel invloed heeft gehad op de ontwikkeling van Aikido is de Daito school of Daito Ryu. De geheime krijgskunst van de Daito school is generaties lang doorgegeven binnen de Takeda familie. Deze vechtkunst werd eeuwenlang alleen beoefend en onderwezen aan de samoerai. Pas na het afschaffen van de samoerai klasse werd deze kennis gedeeld met andere.
Sokaku Takeda
Sokaku Takeda was een van de eerste van de Takeda familie die zijn kennis begon te delen. Zijn zoon Tokimune Takeda opende de Daitokan Dojo op het noordelijke Japanse eiland Hokkaido.
Morihei’s vader was een kendo-meester en zijn opa een beroemde Samoerai. Op die manier kwam morihei al op jonge leeftijd in aanraking met krijgskunsten. In zijn jeugd beoefende morihei onder andere Sumo, Judo, Kitō-ryū jiujitsu, Shinkage-ryū kenjutsu, Yagyū Shingan-ryū taijutsu en Tenjin Shinyo-ryu jiujitsu. De laatste is de krijgskunst waaruit Jigoro Kano het Judo ontwikkelde.
Nadat Morihei Ueshiba diende in het Japanse keizerlijk leger en betrokken was geraakt in de Russisch-Japanse oorlog van 1904 tot 1905, ontmoete hij Sokaku Takeda.
Morihei verbleef enkele jaren bij deze harde leermeester en was een van zijn meest toegewijde leerlingen alhoewel hun verhouding als moeizaam beschreven kan worden.
Na zijn jaren bij Sokaku Takeda waarin de basis van zijn toekomstige budo werd gelegd ontmoete Morihei Ueshiba een spiritueel leider Onisaburo Deguchi.
Degushi was een Seishi (geestelijk leider) in de Ōmoto religie. Deze geloofs- overtuiging, vindt zijn wortels in Shinbutsu-shūgō, een religie die het gedachtegoed van het oude shinto geloof combineert met het uit China overgewaaide boeddhisme.
Techniek
Het uitgangspunt van de aikido-techniek is het verstoren van het evenwicht van de aanvaller. Of in een meer filosofische uitleg, het herstellen van de onbalans in het universum veroorzaakt door de aanvalskracht van de agressor.
Deze verstoring van het evenwicht ontstaat door de aanvalskracht het doel te laten missen en op die manier door het zwaartepunt heen te trekken of te verlengen. Dit geschiedt door soepele, cirkelvormige bewegingen welke in sommige gevallen worden ondersteund met atemi’s. Een atemi is een korte daadkrachtige stoot of slag om de tegenstander in beweging te brengen of om de aanvalskracht te neutraliseren.
Alle draai- en schroefbewegingen lopen uit op een worp- of hefboomtechniek (klem). Je zou kunnen zeggen dat Aikido de aanvalskracht tegen de aanvaller gebruikt.
Aikido kent drie basishoudingen
Deze basishoudingen relateren aan de situaties waarin een samoerai aangevallen kon worden en zien we ook terug in bijvoorbeeld Iaido.
Suwari waza: Zowel aanvaller als verdediger zitten op de knieën (seiza).
Hamni Handachi Waza:De aanvaller staat en de verdediger zit op de knieën.
Tachi Waza: Zowel aanvaller als verdediger staan.
Filosofie
Zijn krijgskunst, die Meester Ueshiba overigens pas in een later stadium van zijn leven Aikido noemde, moest volgens hem niet gericht zijn op het vernietigen van de tegenstander. Integendeel zelfs, Aikido richt zich op het zo min mogelijk schade toebrengen van de tegenstander.
Omdat het traditionele aikido niet als wedstrijdsport wordt beoefend verlopen de demonstraties en examenoefeningen volgens een vastgesteld schema, waarin verscheidene technieken aan bod komen.
Op een meer filosofisch niveau zag Meester Ueshiba zijn krijgskunst als middel om in harmonie te komen met de wereld rond jezelf.
Deze filosofie werd onder andere beïnvloed door het eerder ontworpen Judo van Jigoro Kano en heeft veel raakvlakken en overeenkomsten met deze zelfverdedigingskunst.
Een belangrijke schakel tussen beiden krijgskunsten was Kenji Tomiki welke leerling was van zowel Sensei Kano als van Sensei Ueshiba.
Bekijk hier een YouTube film van Morihei Ueshiba de grondlegger van Aikido
Meer informatie over Aikido vindt je hier https://nl.wikipedia.org/wiki/Aikido
